مكارم الأخلاق : پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله به گاه آشاميدن ، در ظرف نمى‏ دميد و چون مى ‏خواست نفَس بكشد ،ظرف را از دهان خود دور مى ‏كرد تا نفَس بكشد .

امام صادق عليه ‏السلام ـ به نقل از پدرانش عليهم ‏السلام ـ : على عليه ‏السلام از اين كه همه آب ، به يك جرعه نوشيده شود ، نهى كرد و فرمود : «سه يا دو [جرعه باشد] .آب را به آهستگی بمکید. آن را یک باره سر نکشید، زیرا از آن بیماری‌های جگر بر‌می‌خیزد. عوارض یکباره نوشیدن آب عبارت است از:
سوء مزاج و مشکلات گوارشی
بیماری‌های کبدی
دیابت

ايستاده آب آشاميدن در روز ، و نشسته آشاميدن در شب

 پيامبر خدا صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏آله ـ خطاب به على عليه ‏السلام :اى على ! ايستاده آب بخور كه براى تو مايه قدرت افزون‏تر و سلامت بيشتر است .

امام صادق عليه‏ السلام : ايستاده آشاميدن آب در روز ، مايه قدرت افزون‏تر و تن‏درستى بيشتر

است .

امام صادق عليه ‏السلام : ايستاده آشاميدن آب در روز ، موجب عرق كردن بيشتر و توان افزون‏تر

بدن است .

امام باقر عليه ‏السلام : ايستاده آشاميدن ، براى تو مايه قدرت افزون‏تر و سلامت بيشتر است .

امام صادق عليه ‏السلام : ايستاده آشاميدن آب در روز ، غذا را گوارا مى ‏سازد و ايستاده آشاميدن آب در شب ، زرداب مى ‏آورد .

امام على عليه ‏السلام : از اين حذر كنيد كه در حالت ايستاده بر روى پاهايتان ، آب بنوشيد ؛ممکن است برایتان باورنکردنی باشد اما احتمال بروز آرتروز در افرادی که عادت به ایستاده آب خوردن دارند؛ وجود دارد. در حالت ایستاده آب خوردن باعث می‌شود تا توازن مایعات بدن به هم خورده و این مشکل می‌تواند موجب انباشتگی مایع در مفاصل شده که بدین ترتیب امکان بروز آرتروز را فراهم می‌کند.

متخصصین پزشکی دریافته‌اند که مصرف ایستاده آب می‌تواند منجر به وارد شدن سریع مایع به روده شود که این سرعت ورود آب می‌تواند برخورد با دیواره معده را به همراه داشته باشد. این برخورد با دیواره معده می‌توانند مشکلات بلندمدتی را برای دستگاه گوارش ایجاد کند؛ همانطور که به معده آسیب می‌رساند .همچنان تشنه خواهید ماند اگر ایستاده آب بخورید.

تشنگی شما هیچ‌گاه نمی‌تواند با ایستاده آب خوردن رفع شود. بهتر است به جای حالت ایستاده، لحظه‌ای نشسته و مقدار متعادل‌تری از آب را مصرف کنید تا تشنگی شما رفع شود.

با ایستاده آب خوردن از سوء‌هاضمه ممکن است رنج ببرد زمانی که نشسته آب می‌نوشید؛ اعصاب شما در حالت آرام و راحت‌تری قرار دارد که این به شما کمک می‌کند تا مایع و دیگر مواد غذایی را بهتر هضم کنید. نوشیدن آب به صورت ایستاده، سیستم گوارشی را به هم می‌ریزد. به خاطر همین فشار و سرعت بالای وارد شدن آب به شکم، آسیب‌زننده است و پروسه گوارش را مختل خواهد کرد کلیه شما آب را در زمانی که ایستاده آب می‌خورید به‌درستی تصفیه نمی‌کند خوردن آب در حالت ایستاده به تصفیه و پاک‌سازی آب توسط کلیه کمک نمی‌کند. به طور معمول ناخالصی‌ها در کلیه و مثانه باقی می‌مانند که می‌تواند به اختلال دستگاه ادراری و حتی وارد شدن آسیب‌های دائمی به کلیه منجر شود ایستاده آب خوردن موجب رقیق شدن اسید معده نمی‌شود حتی باید در نظر گرفته که نوشیدن آب باید به آرامی و با ورودی‌های کوچک در حالت نشسته باشد. این روش کمک می‌کند تا اسید موجود در بدن با ترکیب با مقدار مناسبی از آب رقیق شود ایستاده آب نوشیدن و خطر برای ریه هنگامی که شما ایستاده آب می‌نوشید، مواد مغذی و ویتامین‌ها به کبد و سیستم گوارش نمی‌رسند و سرعت متعادل به هم می‌خورد و همین عاملی برای خطرات ریه و قلب خواهد بود، زیرا سطح اکسیژن به هم خواهد ریخت.

می‌تواند موجب زخم‌ها و سوزش سر دل شود وقتی در حالت ایستاده آب می‌نوشید؛ این کار باعث می‌شود تا مایع به سطح پایین مری با شدت بالایی برخورد کند. این عمل در نتیجه می‌تواند موجب ایجاد اختلال و مزاحمت در اسفنکتر (مفصل بین معده و مری) شده که سوزش مری را می‌تواند به دنبال داشته باشد به این دلیل که اسید معده به سمت بالا صعود می‌کند.

به هم خوردن تعادل سطح اسید در بدن اینکه شما بنشینید و به آرامی چند جرعه آب بنوشید، باعث می‌شود که سطح اسید بدنتان متعادل باشد که در غیر این صورت، میزان اسید به هم می‌خورد.

می‌تواند موجب سفتی عصب‌های شما شود زمانی که ایستاده آب می‌نوشید؛ یک تنش در اعصاب شما به وجود می‌آید اما اگر در حالت نشسته مصرف کنید؛ سیستم آرام‌ و هضم‌کننده موجب آرام کردن اعصاب و تنش شده و می‌تواند فرایند هضم را تسهیل کند.

جذب نشدن مواد مغذی موجود در آب ،هنگامی که ایستاده آب بنوشید، بدن تحت فشار است. باید بنشینید، عضلات و بدن خود را ریلکس نگه دارید و روی هضم و گوارش مایعات با سرعت آرام‌تر و ریلکس‌تر تمرکز کنید.

زيرا اين كار ، دردى بى ‏درمان مى ‏آورد ، مگر اين كه خداى عز و جل خود ، عافيت دهد .

امام باقر عليه‏ السلام يا امام صادق عليه‏ السلام : در حالت ايستاده ، آب مياشام ، و در آب بركه  پيشاب مكن ، و بر گرد قبر ، مچرخ ، و در خانه‏ اى تنها نمان ، و با يك لنگه پاى ‏افزار ، راه مرو چرا كه چون بنده‏اى در يكى از اين حالت‏ها باشد ، شيطان بسيار زود به سوى او مى ‏شتابد .

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بیش از همه عاشق نماز بود و می فرمود: «دلم می خواهد بیشتر در نماز بایستم»

اما هنگامی که در نماز صدای گریه کودکی را می شنیدند؛ از تصمیم خود منصرف می شدند و نماز را کوتاه می کردند

تا مادرش به کودک رسیدگی کند، علاوه بر این برای مراعات حال پیرمردان نماز را طولانی به جا نمی آوردند تا آنان اذیت نگردند.
داستان:
در زمان صدر اسلام دو همسایه بودند که یکی مسلمان و دیگری نصرانی بود.

آن فرد مسلمان چنان از اسلام برای فرد نصرانی تعریف کرده بود که او را شیفته اسلام کرده بود که در نهایت

همسایه نصرانی به اسلام گرایش پیدا کرده و مسلمان شد.

شب فرا رسید. هنگام سحر درب تازه مسلمان کوبیده شد. وی با شگفتی و نگرانی پرسید: کیستی؟

در جواب شنید که من همسایه مسلمان تو هستم. پرسید: در این وقت شب چه کاری داری؟

گفت وضو بگیر تا به مسجد رفته و در آنجا به نماز شب و عبادت سحر کنیم!
تازه مسلمان به همراه رفیقش روانه مسجد شدند و تا روشنایی صبح به عبادت و راز و نیاز مشغول شدند.

تازه مسلمان حرکت کرد که به خانه اش برود. رفیقش گفت: کجا می روی بلند شو نافله و قرائت قرآنی انجام ده!

تازه مسلمان نیز مشغول خواندن نافله و قرائت قرآن شد. بعد از آن بلند شد تا برود مسلمان به او گفت:

امروز نیت روزه کن که ثواب بسیار دارد.
کم کم نزدیک ظهر شد. وقتی خواست برود به او گفت: مقداری صبر کن تا نماز ظهر را نیز به جماعت بخوانیم

این امر در مورد نماز عصر و مغرب و عشاء تکرار شد و بعد از آن راهی منازل خود شدند.
شب دوم ، هنگام سحر بود که باز صدای در را شنید که می کوبند. پرسید کیست؟
من فلان شخص همسایه ات هستم آمده ام برویم مسجد.
تازه مسلمان گفت : من همان دیشب که از مسجد برگشتم، از دین شما دست کشیدم.

برو یک آدم بیکارتری از من پیدا کن که کاری نداشته باشد و وقت خود را بتواند در مسجد بگذارند.

من آدمی فقیر و عیالمندم، باید در پی کسب روزی بروم.
امام صادق (علیه السلام) در نتیجه گیری از این داستان فرمودند:
«آن فرد مسلمان در اثر سخت گیری که بر فرد تازه مسلمان داشت او را از اسلام بیرون کرد.

مبادا شما در این امور بر مردم سخت گیرید. بر هر مسلمانی لازم است تا ظرفیت و توانایی افراد را در نظر بگیرد

و طبق سیره و روش ما عمل کند که همان اعتدال است.»

منبع وسائل الشیعه ، ج ۱۶ ص ۱۶۱

معجزه تکرار در آیات قرآن مجید

یکی از شبهاتی که پیوسته از سوی مخالفان درباره بخشهای قرآن مطرح شده تکراری بودن برخی

مطالب یا آیات از(اعم از تکرار الفاظ آیه یا معنای آن) و ناسازگاری تکرار، با فصاحت و بلاغت

است این شبهات را می‌توان دردو دسته کلی طبقه‌بندی کرد:

...

۱-تکرار در بیان و نقل برخی حوادث تاریخی:

داستان برخی از پیامبران مانند حضرت آدم،‌ حضرت موسی، حضرت عیسی(علیهم السلام)و…

واقوام گذشته مانند قوم بنی اسرائیل در سوره‌ها و آیات متعددی از قرآن،‌ بیان شده است.

۲-مکرر آمدن بعضی از آیات خاص, مانند تکرار سی یکبار درکریمه«فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبان»

درسوره الرحمن،‌ یا بیان مکرر دهگانه کریمه«وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبين» در سوره مرسلات.

درخصوص تکرار قصه‌های قرآنی از دیرباز قرآن پژوهان برای یافتن توجیهی منطقی در این باره

اهتمام داشته باشند.

از دیدگاه درون دینی هر یک از آیات نورانی قرآن مجید بر اساس حکمت و علم الهی بیان شده به

طوری که در بیان آنها هیچگونه نقصی وجود ندارد از طرفی محققینی که با دیدگاه برون دینی به

مسائل قرآنی و اسلامی می‌پردازند

نمی‌توانند خود را بی‌نیاز از ادله‌ی درون دینی اسلامی ببینند چرا که یقیناً در صورت بی‌توجهی به

دیدگان درون دینی از حقیقت و معارف آن باز خواهند ماند و تنها به داشته‌های غیر منطقی خود

استشهاد خواهند کرد که از واقعیت و حقیقت اسلامی و معارف ژرف قرآن بدور است.

از دیدگاه درون دینی تکرای که در آیات نورانی کلام الله مجید دیده می‌شود به خاطر اهداف خاصی

می‌باشد:

از جمله‌ی این اهداف تأکیدی است که آن معارف و مفاهیم در درون خود دارند؛ چه بسا اگر

موضوعی مورد تأکید و تکرار قرار نگیرد بندگان جایگاه و اهمیت آن را درک نکنند از این رو

شاهد تکرار در بعضی از قصص‌های قرآنی هستیم

تا اینکه آموزه‌های آن بیشتر مورد توجه و دقت قرار گیرد.

برای نمونه در داستان حضرت آدم صحنه سرباز زدن شیطان از سجده برآدم با تعابیر مختلف در

هفت جای قرآن تکرار گشته است.

یا جریان وسوسه شیطان نسبت به آدم در خوردن از درخت ممنوعه در پنج مورد اشاره شده است.

در داستان حضرت موسی (علیه اسلام) نیز که پر بسامدترین داستان قرآنی است برخی حلقات

داستان به طوری شگفت انگیز مورد تأکید قرار گرفته است؛ مانند استکبارفرعون‌ و اطرافیان او با

سی و هفت مورد و بیان نعمت‌ها و الطاف خداوند نسبت به بنی‌اسرائیل با حدود هفده بار اشاره

قرار گرفته است.

این نحوه داستان پردازی در قرآن بر خلاف سایر کتب داستان و قصص می باشد چر که اولاً قرآن

کریم کتاب قصه و داستان نیست تا اینکه نقص نوشتاری به آن گرفته شود ثانیاً تکرار موجود در

قصص قرآنی بیشتر ناظر به عبرت آموزی و درس آموزی به بندگان دارد از این رو نه تنها نقصی

در تکرار آن موارد وجود ندارد بلکه نکته قوت آن نیز محسوب می‌شود

نکته بلاغی دیگری که در تکرار قصه‌های قرآن دیده می شود قابلیت شگرف و اعجازی بیانی قرآن

در تنوع تعابیر و گونه گون آوردن عبارات است.اما تکرار برخی از آیات خاص نیز در زیر

مجموعه موضوع بلاغی اطناب قرار می‌گیرد

که با وجود فائده در تکرار بی‌آنکه تطویل و حشو محسوب گردد توجیه بلاغی می‌یاید.

درواقع همان طور که در ابتدا نیز بیان شد یکی از انگیزه‌های معقول تکرار تأکید بر نکته‌های مهم

و حیاتی است که با یکبار گفتن اهمیت مطلب برای مخاطب روشن نمی‌شود برای نمونه در

خصوص تکرار آیه «فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبان»

مرحوم سید مرتضی این تکرار را به هدف تثبیت و تقریر نعمتهای متعدد مورد اشاره در سوره

مزبور دانسته است

چنان که فردی که نیکی‌های فراوانی به شخصی دیگر کرده ضمن شمردن تک تک آنها این جمله را

نیز تکرار می‌کند به تو احسان نکردم.[۱] که آیا به گفته زمخشری در تکرار این آیات تذکر و

موعظه آگاهی بخشی و ندای بیدار باش صورت پذیرفته است تا افراد دچار سر گرمی و غفلت نگردند.[۲].

جواب آخر

نکته بسیار مهمی که در خصوص تکرار موجود در آیات باید مورد توجه قرار گیرد این است که

کلام الله مجید همانند

سایر کتب معمول و رایج موجود در جامعه نیست که کسی به آن خرده گیرد که چرا آن قواعد و

قوانین را دارا نمی‌باشد

بلکه این کتاب آسمانی در واقع معجزه‌ای الهی است که به دنبال هدایت و انسان سازی می‌باشد.

از اینرو خداوند متعال آن را برای تذکر و یادآوری و بیدار نمودن فطرت خفته افراد در اختیار

انسانها قرار داده است.

کما اینکه خداوند متعال می‌فرماید: «وَ إِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقينَ؛ [حاقه/۴۸] و در حقيقت، [قرآن‏]

تذكارى براى پرهيزگاران است.»

.«ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكيمِ؛[آل عمران/۵۸] اينهاست كه ما آن را از آيات و قرآن

حكمت‏ آميز بر تو مى‏خوانيم

.« يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ

لِلْمُؤْمِنينَ؛[حجر/۵۷]

اى مردم، به يقين، براى شما از جانب پروردگارتان اندرزى، و درمانى براى آنچه در سينه‏ هاست،

و رهنمود و رحمتى براى گروندگان [به خدا] آمده است»
_______________________
[۱].کاربرد علوم بلاغی در تفسیر،‌دکتر محمد نقيب زاده، ۷۷ به نقل از سید مرتضی،‌امالی،‌ ج۱ ص۸۶.
[۲]. همان به نقل از کشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴،‌ص۴۳۹.

سلمان فارسی از یاران پیامبر اکرم (صلی الله وآله وسلم) بود.

او در محضر آن حضرت، دین اسلام را چنان که باید، شناخته بود و یک مبلغ کامل برای اسلام به شمار می آمد.
روزی شنید«زیدبن صوحان» زن و زندگی را رها کرده، شبها را به عبادت و بیداری می گذراند و روزها، روزه می گیرد.
پس به خانه زید رفت، از همسرش احوال شوهرش را پرسید. زن گفت: او اکنون در خانه نیست.

سلمان به همسر زید سفارش کرد که غذایی خوشمزه آماده سازد و بهترین و زیباترین لباس خودرا بپوشد

و در پی شوهرش بفرستد تا بیاید.
زن به گفته سلمان رفتار کرد. چون زید به خانه آمد و غذا حاضرشد، سلمان به زید گفت:بیا غذا بخور.
زید گفت:من روزه هستم.
سلمان گفت:غذا بخور که این غذا ضرری به دین تو نمی زند. مگر نمی دانی که بدنت بر تو حقی دارد

و باید به آن استراحت بدهی و همسرت نیز،بر تو حقی دارد؟غذا بخور.
و بدین گونه زید با راهنمایی سلمان از خواب غفلت بیدار شد و از روش نادرست خود در زندگی دست کشید

و راه اعتدال در پیش گرفت.
نتیجه آن که اسلام اجازه نمی دهد که مسلمانان، همسر و فرزندان خویش را ترک گویند،

خوردن غذا های پاک و پاکیزه را بر خود حرام کنند و از انتخاب همسر و آمیزش جنسی خودداری نمایند

و به نام عبادت و ریاضت،غریزه های طبیعی خویش را نادیده بگیرند.

هر مسلمانی وظیفه دارد در امور دینی و دنیوی از حد اعتدال قدم بیرون ننهد و از افراط و تفریط بپرهیزد.

پی نوشت ها:
برگفته از نهج البلاغه ، خطبه ۹۴